เรื่องเสียว อย่านะปล่อย..โดนข่มขืนคาป้ายรถเมล์
เช้าวันแรก ของการเริ่มต้นเปิดเทอมใหม่ของแป้ง เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก วันนี้แล้วสินะที่เธอจะได้ขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนเองแบบ เพื่อนๆบ้าง แป้ง เธอเป็นเด็กสาววัย 15 ลูกสาวคนเดียวของนายแพทย์ชื่อดัง ด้วยความที่เป็นลูกสาวคนเดียวผู้เป็นพ่อแม่จึงห่วงใยมาก ตลอดเวลาตั้งแต่เด็กจนโตเวลา แป้งไปโรงเรียนจะมีรถยี่ห้อดังเป็น พาหนะพาเธอไปส่งที่โรงเรียนทุกวัน แป้งรู้สึกอายเพื่อนๆ ที่ถูกล้อว่าเป็นคุณหนู เมื่อเธอสอบติดโรงเรียนมัธยมชื่อดังได้ แป้งได้อ้อนวอนกับพ่อ ให้เธอได้ไปโรงเรียนเองบ้างเพราะเธอโตแล้ว
ผู้เป็นพ่อแม่นั้นเป็นห่วงลูกสาว คนเดียวมากแต่ก็ไม่อาจทัดทาน แป้งได้ ในที่สุดแป้งก็จะได้มีโอกาสขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนเองแล้ว วันแรกของการขึ้นรถเมล์ ระหว่างที่ยืนรอรถนั้น แป้งสังเกตว่ารถของพ่อเธอ จอดหลบอยู่ก่อนถึงป้ายรถเมล์ แป้งไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ ตอนเย็นก็เหมือนกัน พ่อของเเป้งก็แอบมาคอยดูแลลูกสาวอีก เมื่อกลับถึงบ้านแป้งก็ต่อว่าพ่อและแม่ แป้งโตแล้วนะคะ แป้งขึ้นรถเมล์ไปโรงเรียนเองได้ ประมาณอาทิตย์นึง แล้วแป้งก็ได้พบกับประสบการณ์ ที่เธอไม่มีวันลืมได้เลย วันนี้แป้งเดินหิ้วกระเป๋านักเรียน เดินออกมารอรถที่หน้าปากซอย ตามปกติโดยไม่ รู้ว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เธอจะเจอกับอะไรบ้าง รถเมล์สายประจำมาจอดแล้ว คนค่อนข้างแน่นพอสมควร แต่แป้งก็คิดในใจว่า ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวก็ถึงโรงเรียนแล้ว
ขณะที่แป้ง ขึ้นไปบนรถ แป้งก็แทรกคนเข้าไปยืนอยู่ข้างใน คนแน่นมากเหลือเกิน เสียงกระเป๋าบอกให้คนที่ยืนอยู่ชิดในหน่อย ตามประสากระเป๋าจอมโหด ชิดในหน่อยสิน้องนักเรียนน่ะ ข้างในยังยืนได้อีกหลายคนนะ แป้งขยับตัวไปข้างในอีก โดยไม่ทันระวังตัวแป้งก็ถอยไปเหยียบเท้าคนเข้า เมื่อรู้สึกตัวแป้งก็หันไปขอโทษ
“ขอโทษค่ะ” สิ้นเสียงสาวน้อยก็หันไป โดยไม่สนใจใยดี แป้งไม่ได้สังเกตเลยว่าคนที่เธอ เหยียบเท้าเค้านั้นเป็นผู้ชายหน้าตาออกบ้านนอกๆ แป้งยืนโหนรถเมล์ อีกมือก็ถือกระเป๋านักเรียน คิดอะไรเพลินๆ แป้งรู้สึกว่าที่ก้นเธอมีอะไรบางอย่างมาป้วนเปี้ยนอยู่ แต่แป้งก็มองโลกในแง่ ดีคิดว่าคงไม่มีอะไรมั้ง
แต่ทำไปสักพัก แป้งกลับรู้สึกว่ามีมือใครคน นึงกำลังพยายามลูบไล้ ที่กระโปรงนักเรียนของเธออยู่ ด้วยความที่เด็กสาวยังไม่เคยมือชายมาก่อน แป้งรู้สึกแปลกๆ มันจะกลัวก็ไม่เชิง แต่ที่รู้ๆตอนนี้แป้งทำอะไรไม่ถูกแล้ว ได้แต่ยืนเฉยปล่อยให้ไอ้คนที่อยู่ข้าง หลังมันลูบไล้ก้นงอนสวย ของเด็กสาวต่อไป แต่ดูเหมือนมันจะเริ่มขยำก้นงอน ของเธอซะแล้ว แป้งรู้สึกว่ามันกำลังบีบก้นของเธออยู่ ตอนนี้แป้งรู้สึกกลัวมาก แต่ก็ไม่กล้ารอ้ง แป้งไม่กล้าหันไปมองมันด้วยซ้ำไป แป้งไม่รู้จะทำยังไง แป้งพยายามมองผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เหมือนกับจะบอกให้เค้ารู้ว่ามีคนโรคจิตกำลังลวนลามเธออยู่ ได้ผลชายคนนั้นหันมามอง
แล้วเค้าก็เห็นว่าไอ้ผู้ชายคนที่ยืนหลังแป้ง กำลังลวนลามเธออยู่ แต่สิ่งที่แป้งคิดผิดถนัด คราวนี้ผู้ชายคนที่ยืนข้างๆแป้งได้กระเถิบมายืน เยื้องหลังแป้ง ซ้ำร้ายยังมาร่วมกับไอ้คนข้างหลังด้วย ก็เพราะความสวยขาว และน่ารักของแป้งเองนั่นเเหล่ะ ตอนนี้มีมือสองมือมาบีบก้นเธอทั้งสองข้างเลย แป้งกลัวมากภาวนาให้ถึงที่หมายเร็วๆ แต่รถเจ้ากรรมก็ดันติดเหลือเกิน แป้งรู้สึกว่าไอ้สองคนนั่น กำลังพยายามเลิกกระโปรงนักเรียนของเธอขึ้น แป้งพยายามเอากระเป๋านักเรียนบังแต่ก็ไม่สำเร็จ มันจับข้อมือแป้งไว้แน่น แล้วแป้งก็รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาช่วงล่าง ใช่แล้วตอนนี้มือของมันสองคน แย่งกันลูบไล้ก้นเธอ ภายในกระโปรงนักเรียน แป้งรู้สึกว่ามือมัน ลูบอยู่แถวกางเกงในลายลูกไม้ของเธอซะแล้ว
มือของคนนึง มาแปะอยู่ตรงกลางหว่างขาเธอแล้ว แป้งพยายามหนีบขาไว้แน่น มือก็ดันมันไม่ยอมให้มันทำอะไรได้ง่ายๆแต่ก็ไม่เป็นผลเลย ไอ้คนที่หน้าตาบ้านนอก กระซิบข้างหูแป้ง “อยู่เฉยๆเถอะหนู กูมีมีดนะ ถ้ายังไม่อยากตาย” อีกคนมันก็ ก้มมองกระโปรงแป้งที่เลิกสูงขึ้นมา
“น้องใส่กางเกงในสีชมพูด้วยน่ารักจริงๆ”
ตอนนี้แป้งทำอะไรไม่ถูกแล้ว ได้แต่ยืนหลับตาปี๋ตัวสั่นด้วยความกลัว เธอไม่น่ารั้นความห่วงใยของพ่อแม่เลย ตอนนี้กางเกงในสีหวานของแป้งถูกรูดลงแล้ว มือสองมือแย่งกันจับของสงวนเธอ แป้งกลัวมาก เมือแป้งสัมผัสได้ว่ามือของใครคนนึง ประกบกับของสงวนเธอซะแล้ว แป้งพยายามหนีบขาแน่นขึ้นอีก แต่มันก็แทรกเข้าไปยังเนินอุ่นของเด็กสาวได้ ตอนนี้แป้งตัดสินใจจะร้อง แต่ว่าช้าไปเธอรู้สึกว่ามีอะไรแหลมๆมีกดที่หลังเธอ “ลงป้ายหน้า อย่าร้องโวยวายนะไม่งั้นกูจิ้มแน่” แป้งไม่กล้าคัด เอื้อมมือที่โหนราวอยู่ไป กดกริ่งเองโดยอัตโนมัติ แล้วแป้งก็แทรกตัวเพื่อลงรถเมื่อรถจอดป้ายโดยมีชาย 2 คนเดินตามแบบติดหลัง แป้งเดินคอนข้างลำบาก เนื่องจากว่ากางเกงในเธอคาอยู่ตรงเหนือเข่า เธอก็กลัวจะหลุด
เมือ่ลงรถ ชายคนนึงดึงเธอเดินไป โดยมีชายอีกคนเดิน ตามไปติดๆ ป้ายรถเมล์นี้ไม่มีคนเลย ทั้งๆที่เป็นเวลาเช้าที่น่าจะมีคนอยู่บ้าง ด้านหลังป้ายรถเมล์นี้เป็นทุ่งหญ้า มีสังกะสีกั้นอยู่หลังป้าย มันพาแป้งเดินเข้าไปหลังสังกะสี ชายอีกคนบอกว่า
“พี่ผมขอเอาด้วยนะ” ไอ้บ้านนอกนั้นก็ยิ้ม ขณะที่มือก็ถือมีดกดอยู่กลางหลังแป้ง
“ได้สิ แต่กูขอก่อน นะเว้ย”
“ได้พี่ สวยๆอย่างนี้เห็นแล้วควยแข็งเลย”
แป้งหมดหนทางแล้วนอกจากร้องขอ
“พี่คะ อย่าทำอะไรแป้งนะ แป้งไหว้และ” เด็กสาวอ้อนวอนทั้งน้ำตา แต่ไม่เป็นผล ไอ้บ้านนอกมันผลักแป้ง เซไปหลังพิงสังกะสี โดยที่ไอ้ผู้ชายอีกคนก็ยืนเท้าสะเอวดู เปิดกระโปรงขึ้น
“เร็ว” ไอ้บ้านนอกตะคอกแป้ง
“อย่านะปล่อยแป้งไปนะ แป้งมีเงินเอาไปเถอะอย่าทำแป้งนะ”
เพี๊ยะ มือสากๆฟาดลงไปที่หน้าสวยหวาน ของเด็กสาวจนเป็นผื่นแดง แป้งน้ำตาคลอ ค่อยเลิกกระโปรงนักเรียนสีน้ำเงินขึ้น โชว์ให้เห็นท่อนล่างของเด็กสาวที่นูนขึ้นมาเป็นเนิน ส่วนกางเกงในสีหวานก็คาอยู่ที่เข่า แป้งสะอื้น ไอ้บ้านนอกตรงเข้ามาก้มดู
“เฮ้ยอย่าเอาลงเปิดไว้”
“โอ้โฮ …..ขนยังไม่ค่อยขึ้นเลย โหนกก็นูนดีฉิบหาย ตั้งแต่เกิดมาจนติดคุกออกมายังไม่เคยเจอจิ๋มสวยๆ ซิงๆอย่างนี้เลยว่ะ”
ผู้ชายอีกคนก็ตาลุกวาวขึ้นมาทันที
“พี่ผมไม่ไหวแล้ว ของจัดการกับตัวเองก่อนนะ นอ้งนี้เซ็กเป็นบ้าเลยไม่ไหวแล้ว” มันแก้กางเกงตัวเองออกแล้วจัดการชักซะ ไอ้บ้านนอกก็รูดซิปงัดไอ้หนูออกมา แป้งตกใจกลัวมาก เพราะขนาดของมันใหญ่มาก แถมคดๆงอ ๆ มีตะปุ่มตะป่ำด้วย ไอ้บ้านนอกจิกผม แป้งกดลงมาอยู่ตรงกับไอ้หนูของมัน ดูดให้กูซิ เร็ว
“ไม่แป้งทำไม่เป็น ปล่อยแป้งไปนะ” เด็กสาวพนมมือไหว้วอน
“นังนี่อยากโดนอีกใช่มั้ย มันเงื้อมือขึ้น”
“อย่าๆแป้งกลัวแล้ว”
“แลบลิ้นออกมาเลียเร็ว” เด็กสาวขยะแขยงมากแต่ก็จำยอม แป้งแลบลิ้นออกมาเลียไปที่หัวแฉกของมัน
“ดีๆ เลียไปอมด้วยดูดด้วย เร็ว”
แล้ว มันก็จับไอ้หนูยัดเข้าปากเด็กสาวทันที เด็กสาวแทบสำลัก เพราะหายใจไม่ออก เพราะความใหญ่ของมัน เด็กสาวอมได้แค่ส่วนหัวเท่านั้นเอง แต่ดูเหมือนไม่สะใจ มันพยายามกระแทกกับปากสวยๆ สีชมพูของเด็กสาวจนเธอแทบอ้วก ส่วนอีกคนก็ยืนสาวอยู่ใกล้ๆ มองภาพเด็กสาว ที่นั่งยองๆ อมให้ไอ้บ้านนอก
แป้งนั่งยองๆ ตอนนี้ของเธอยิ่งดู เป็นเนินโหนกมาก ขาวอวบอิ่มน่าจิ้มเป็นที่สุด แป้งไม่รู้สึกตัวเลยว่า กระดองเต่าของเธอมีน้ำใสๆซึมออกมาด้วย ไอ้คนที่ยืนอยู่บอกกับไอ้บ้านนอก
“พี่ๆดูสิน้ำเยิ้มเลย สงสัยน้องเค้าอยากแล้วพี่”
ไอ้บ้านนอกมันจับหัวเด็กสาว กดกระแทกกับของของมัน มันก้มลงดูกระดองเต่าของเด็กสาว
“เออ จริงว่ะ นังนี่จิ๋มอวบดีจริงๆ” มันไม่พูดปล่าว ใช้ตีนเขี่ยเนินเด็กสาว เล่นอีก แป้งสะดุ้งจะกระเถิบตัวหนีแต่มันก็กระชากผมเด็กสาวไว้
“เอาละพอแล้ว” มันจับแป้งหันหลัง ยืนพิงสังกะสีในท่าโก้งโค้ง แล้วไม่พูดพล่ามทำเพลง จับไอ้หนูกดลงไปตรงรอ่งกลางพูที่ย้อยมาข้างหลังของเด็กสาว
“โอ๊ย อย่าาาาาาาาาาา” เด็กสาวร้องลั่น เมื่อมันชำแรกความสาวเธอ มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่งกระแทกแบบ ไม่ยั้ง เด็กสาวเจ็บมาก มันคงฉีกเลือดสด ไหลลงมาตามขาเด็กสาว มันกระแทกจนถึงจุดพ่นพิษใส่ในของ แป้ง แป้งรู้สึกเหมือนมีท่อน้ำฉีดน้ำเข้าของของเธอวูบ ไอ้บ้านนอกถอนสมอออกมา
“เฮ้ยต่อสิเดี๋ยวกูจะเบิ้ลอีก”
“ฮะฮะ” ไอ้อีกคนรีบเข้ามาก้มลงดูตรง หว่างขาเด็กสาวที่โบ๋แล้ว รีบสวมรอยต่อทันที จนเธอรู้สึกว่ามันฉีดน้ำเข้ามาในตัวเธออีกครั้ง ทันทีที่มันถอนออก ทั้งปัสสาวะทั้งน้ำของพวกมันทั้งเลือด ไหลทะลักออกมาย้อยเต็มหว่างขาเด็กสาว เด็กสาวหมดแรงล้มตัวลง แต่พวกมันยังไม่ยอมพอ ไอ้บ้านนอกตรงเข้ามาจับขาเธอแยกออกแล้วเสียบเข้าไปอีก ส่วนอีกคนก็กระชากเสื้อนักเรียนเธอออก แล้วดึงยกทรงสีหวานออก เผยให้เห็นเต้านมขนาดกำลังงาม ของเด็กสาว แป้งตอนนี้ได้แต่รอ้งไห้จนไม่มีเสียงแล้ว ปล่อยให้พวกมันสนุกกับเรือนล่างของเธอ ไอ้อีกคนหนึ่งมันเอาไอ้หนูมาถูที่เต้านมของเธอ แล้วมันสองคน ก็ผลัดกันจัดการกับแป้งอีกหลายต่อหลายครั้ง จนมันแทบจะไม่มีน้ำ ออกอีกแล้ว
แป้งหวนนึกถึงคำที่พ่อแม่เธอบอกว่า “โลกนี้มันโหดร้ายกว่าที่ลูกรู้และเห็นนะ”
แป้งรู้สึกเสียใจมาก ที่ไม่เชื่อคำพูดของพ่อ กับแม่ แต่ตอนนี้ เธอไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านี้อีกแล้ว
