นางบำเรอชั่งคราว

เรื่องเสียว นางบำเรอชั่งคราว

เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง เด็กสาวยังนอนหลับสบายในอ้อมแขนของเขา เดวิดขยับร่างด้วยความรู้สึกเมื่อยเล็กน้อย นัยน์ตาสีฟ้าเข้มมองสำรวจไปทั่วห้อง ที่ตกแต่งเรียบง่ายแต่เป็นระเบียบ ด้วยข้าวของเครื่องใช้ราคาถูกสภาพไม่กี่ชิ้น บ่งบอกถึงฐานะความเป็นอยู่ค่อนข้างลำบากของเด็กสาวในบ้านไม้หลังเล็กแห่งนี้ สายตาคมตวัดมามองคนในอ้อมแขน หัวใจของเขาพองฟูอย่างบอกไม่ถูกที่ได้สัมผัสแนบชิดเธออีกครั้ง หลังจากทรมานกับการรอคอยมาหลายวัน

ชายหนุ่มขยับลุก อุ้มร่างเล็กไปที่โซฟาตัวยาว ตัวเดียวในบ้าน ค่อยๆวางลงอย่างเบามือ ขยับนั่งชิดโซฟามองสำรวจพร้อมยื่นมือสัมผัสร่างเปลือยเปล่าของคนขี้เซา เพียงเท่านี้เปลวไฟปรารถนาในตัวเขากำลังก่อตัวขึ้นมาอีก เขาใช้ปลายนิ้วไล้บนใบหน้าเนียนนุ่มเบา จากหน้าผากโหนกนูนกำลังงาน คิ้วเรียวสวยตามธรรมชาติ เปลือกตาอ่อนบางทีปิดดวงตากลมโตใสซื่อ จมูกเรียวเล็กเชิดกำลังดี ริมฝีปากจิ้มลิ้มแต่อวบอิ่มและแสนหวานจนเขาติดใจ ปลายนิ้วลากผ่านลำคองามระหง แล้วหยุดนิ่งสัมผัสหน้าอกเต่งตึงอวบอิ่มและปลายยอดปทุมทีละข้างอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา ด้วยท่าทางทะนุถนอม ขณะมือข้างหนึ่งโลมลูบต่ำลงสู่บริเวณเอวคอดกิ่ว สะดือสวย หน้าท้องแบนราบ และเนินเนื้ออวบอูม หน้าขานวล ซอกซอนเข้าสู้หลือเร้นสัมผัสกลีบกุหลาบงามที่ซ่อนอยู่ภายในด้วยความหลงใหล

“อื้ม..อีกแป๊บนึงค่ะยาย..ยังง่วงอยู่เลย”

พิมพกาขยับชันเข่าด้านที่อยู่ติดพนักโซฟาขึ้น เพื่อให้นอนสบายขึ้น ชายหนุ่มชะงักมือนิ่ง มองใบหน้าเคลิ้มฝันของเด็กสาวด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอนอนนิ่งและหลับต่อ เดวิดก้มลงกระซิบที่ข้างใบหูเล็กๆ

“ตื่นได้แล้วสาวน้อย ไม่ตื่นผมลักหลับนะ รู้ไหมอยู่ใกล้คุณในสภาพแบบนี้มันทรมานจะแย่อยู่แล้ว”

เขาขยับตัวไปที่ปลายเท้าของเธอ ก้มลงจุมพิตหลังเท้าเล็กๆด้วยอารมณ์เสน่หาอย่างสุดซึ้ง ค่อยๆลากจุมพิตส่งลมหายใจร้อนๆสัมผัสผิวเนื้อนาง สู่ขาเรียว ในตำแหน่งที่สูงขึ้น

ร่างบางสะท้านเลือดร้อนๆสูบฉีดไปทั่วร่าง ก่อนไหลวนไปมา จากปลายยอดทรวงสีทับทิมทั้งสองจนรัดตัวเขม็ง แล้วกลับมาหลอมรวมอัดแน่นบีบกระตุกระรัวอย่างหนักบริเวณกล้ามเนื้อภายในของความเป็นหญิง ความทรมานแสนหวานที่ถูกปลุกเร้า ทำให้เด็กสาวสะท้านเสียวซ่านห่อตัวครางสยิว แม้ยังอยู่ในห้วงฝัน เมื่อความต้องการภายในมีมากเกินจนไม่อาจนอนนิ่งอยู่ได้ เด็กสาวลืมตาตื่นเพื่อสัมผัสความเป็นจริง เมื่อเห็นการกระทำของเขาเธอได้แต่มองตาปริบๆ รีบหนีบขาหนีตามสัญชาตญาณพร้อมอุทานเบาๆ ใบหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอาย ที่รับรู้สภาพเปลือยเปล่าของเธอและเขา

“อุ๊ย! นายฝรั่ง”

“ตื่นแล้วเหรอครับหนูพิม”

เขาเอ่ยกับเธอด้วยน้ำเสียงแหบห้าว สายตาที่ทอดมองเธอเต็มไปด้วยความรักใครและปรารถนาอย่างเปิดเผย แขนแข็งแรงกดร่างเธอไว้ไม่ให้ลุกขึ้น ความต้องการกำลังมากขึ้นเรื่อยๆ กล้ามเนื้อแกร่งสัญลักษณ์ของความเป็นชายดีดตัวโป่งพองขึ้นตามธรรมชาติ

“อื้อ..อุ๊ย….คะ..คุณ นายฝรั่ง อย่าค่ะพอแล้ว”

เด็กสาวร้องห้ามเสียงแผ่วบิดตัวหนี ขณะที่เขาก้มลงซุกไซ้ทรวงอกอิ่มของเธอ ร่างหนาขยับขึ้นทาบเหนือร่างคนตัวเล็กบนโซฟา

“ขออีกครั้งนะหนูพิม อยู่ใกล้กันเนื้อแนบเนื้อแบบนี้ ผมอดใจไม่ไหวแล้ว”

เสียงของเขาขาดหายเป็นห้วงๆ มือแข็งแรงยกร่างเธอขึ้นให้ศีรษะหนุนพนักวางแขน ใช้หมอนนุ่มใบเล็กหนุนต้นคอเธอไว้ ก่อนขยับขาเรียวแยกออกจากกัน เดวิดแทรกร่างหนาของเขาเข้าแทนที่ จับขาเรียวทั้งสองโอบรอบสะโพกแกร่ง ให้เธอชันเขาขึ้นเล็กน้อย แขนแข็งแรงของเขาโอบพนักโซฟา มือข้างหนึ่งปลุกเร้าร่างกายเธอ

ริมฝีปากเขา ยังฟอนเฟ้น ดูดเม้มสลับตวัดลิ้นเลียปลายยอดปทุมถันสีของเธอถี่ระรัว ยอดทรวงสีชมพูเข้มดีดตัวขึ้นแข็งไปไต ตอบโต้สัมผัสรุกเร้าของเขาอย่างไม่กลัวเกรง ความเสียวสยิวเพิ่มพูนขึ้นมากมายจนเด็กสาวต้องแอ่นกายขึ้นรับ การเล้าโลมของเขาอย่างเต็มที่ เด็กสาวส่งเสียงครางกระเส่า ไอร้อนจากอันแสนซาบซ่านจากทรวงอกแผ่กระจายลงสู่กล้ามเนื้อภายใน เดวิดเล้าโลมเธอด้วยลีลาของผู้ผ่านประสบการณ์รักมาโชกโชน เธอเผลอไผลปล่อยตัวปล่อยใจไปกับทุกการชี้นำของเขา ร่างกายตื่นตัวที่จะเรียนรู้ไปสู่จุดหมายปลายทางแห่งความสุขร่วมกับเขา มือเรียวข้างหนึ่งโอบรอบท้ายทอยของเขา ขณะที่มืออีกข้างโอบแผ่นหลังหนาและจิกเล็บฝังเนื้อแน่น เมื่อคลื่นแห่งความเสียวซ่านสาดซัดเข้าหา ร่างกายของเธอเร่าร้อนเหมือนถูกไปสุม กล้ามเนื้อภายในบีบเกร็ง ตอดกระตุกอย่างหนักหน่วงรอรับการเติมเต็มจากเขา ช่องทางรักของเธอบีบหดจนรู้สึกปวดร้าว ไอร้อนชื้นไหลซึมออกมาเหมือนดอกไม้แรกแย้มปล่อยน้ำหวานหยาดรินล่อแมลง

“อื้ม..”

เด็กสาวยกสะโพกขึ้น ในจังหวะที่เขาแทรกท่อนเนื้อแกร่งเข้าสู่ตัวเธอ ส่งเสียงครางด้วยความซ่านสยิว ขณะที่เขาเลื่อนใบหน้าขึ้นมองสบตาเธอด้วยความพอใจ

“เก่งมาก หนูพิมของผม”

เขากระซิบเสียงห้าว ก่อนก้มลงจุมพิตที่ริมฝีปากของเธอ ขยับแทรกความร้อนแกร่งเข้าหลอมรวมกล้ามเนื้อนุ่ม มือแข็งแรงวางกดโซฟาเอาไว้แน่น ขณะขยับเร่งเร้ากระแทกกระทั้นในจังหวะหนักหน่วง ความหฤหรรษ์เร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ

ร่างบางขยับตามเขาเร็วและรัวขึ้นจนถึงขีดสุด เขาส่งความร้อนแกร่งที่ขยายตัวเต็มกำลังเข้าสู่เธอ กล้ามเนื้อภายในขมิบตัวต้อนรับน้ำรักร้อนกรุ่นของเขาที่ถูกฉีดเข้าสู่ตัวเธอด้วยความเต็มใจ ความสุขไหววนจนร่างกายสั่นสะท้าน เสียงครางกระเส่า และหอบ ของเธอเป็นห้วงๆ

เดวิดยังแอ่นร่างอัดความเป็นชายอันร้อนแกร่งอยู่ในตัวเธออย่างแนบแน่น ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเสียวกระสันคลายตัว เมื่อความทรมานอันซาบซ่านถูกปลดปล่อย เขาค่อยๆเอนซบฟุบร่างบนร่างเปลือยเปล่าของเด็กสาวด้วยความสุขทั้งกายและใจ ขณะที่ร่างเล็กโอบกอดเขาไว้ หายใจหอบหนักหน่วงประสานกัน เมื่อลมหายใจเริ่มกลับสู่สภาพปกติ เขาก้มลงจูบซับเหงื่อที่หน้าผากให้เธอด้วยความรู้สึกลึกล้ำเป็นพิเศษ ก่อนค่อยๆพลิกตัวลงจากโซฟา ไม่อยากให้เธอจะรับน้ำหนักเขามากเกินไป

“น่ารักเหลือเกิน สาวน้อยของผม”

เดวิดกระซิบเสียงแผ่ว ไล้ปรอยผมออกจากข้างแก้มให้เธอ ยังนั่งอยู่บนพื้น อิงแอบแนบชิดเธออยู่ไม่ห่าง ขณะที่เด็กสาวยังนอนหายระรวย

 

เมื่อลมหายใจกลับสู่ภาวะปกติ โลกแห่งความเป็นจริงกลับเข้ามาสู่การรับรู้อีกครั้ง พิมพิกาขยับลุกขึ้นตั้งใจไปหยิบเสื้อผ้ามาสวม แต่ร่างของเธอถูกเดวิดรวบให้นั่งลงบนตักเขา อ้อมแขนรัดร่างเธอเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ เด็กสาวดิ้นลงจากตักกว้างแต่ไม่สำเร็จ ความอัดอั้นตันใจมีมากมาย ทั้งปัญหาครอบครัว และเรื่องระหว่างเธอกับเขา ทำให้น้ำตาไหลร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาจเก็บกลั้นเอาไว้ได้อีกต่อไป

“คุณไม่ให้เกียรติหนูเลย ในบ้านหนูแท้ๆ คุณยังกล้าทำแบบนี้ ”

เสียงเล็กๆต่อว่าพร้อมป้ายน้ำตา มองหน้าหล่อของผู้ชายคนแรกในชีวิตด้วยความขุ่นเคือง โกรธแค้นที่เธอกลายเป็นคนอ่อนแอ พ่ายแพ้แก่มนต์ตัณหาของเขาเสียทุกครั้ง

เดวิดอึ้งเล็กน้อย ที่อยู่ๆ สาวน้อยแสนหวานก็ร้องไห้ออกมา ท่าทางเธอเศร้าจนเขาใจหาย มือหนาลูบไล้ปลอบโยน ใบหน้าคมก้มต่ำจูบซับน้ำตาให้ ขณะเอ่ยกับเธอเสียงนุ่มด้วยความรู้สึกผิด

“ผมขอโทษ อย่าร้องไห้ ผมสัญญาจะไม่ทำอะไรคุณอีกจนกว่าเราจะคุยกันจนเข้าใจ”

“หนูอยากใส่เสื้อผ้า”

พิมพกาบอกไปอีกทาง ไม่อยากอยู่ในสภาพล่อแหลมกับเขามากนัก นึกโกรธตัวเองที่หลงระเริงไปกับความสุขที่เขาปรนเปรอให้ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขาเหมือนผู้หญิงไร้ยางอายถึง 2 ครั้ง ในเวลาไม่กี่ชั่วโมง

“ได้สิ ผมจะไปหยิบให้”

เดวิดขยับพร้อมรัดร่างเธอลุกขึ้นด้วยกัน ก่อนเดินโทงๆ ในสภาพเปลือยเปล่า ไปหยิบเสื้อผ้าให้โดยไม่แสดงความรู้สึกอายสักนิด ในขณะที่เด็กสาวใบหน้าแดงแป๊ดด้วยความอายอยู่คนเดียว

“หนูไม่อยากใส่ชุดนี้แล้ว จะไปเปลี่ยนชุดใหม่ข้างบน”

เด็กสาวยื่นมือไปรับชุดนักศึกษา จากมือเขาแล้วรีบเดินหนีขึ้นบันไดไป ทนไม่ได้กับสภาพแสนรันทดของตัวเอง

“ผมไปด้วย”

เดวิดคว้าเสื้อผ้าของตัวเองที่กองอยู่บนพื้น แล้วก้าวยาวๆขึ้นบันไดตามเธอไปยังชั้นบน

 

“คุณรออยู่ข้างล่างก็ได้จะตามมาทำไมคะ?”

พิมพกาต่อว่าด้วยความไม่พอใจ เมื่อเขาบุกรุกเข้ามาในห้องนอนของเธอ แล้วสวมเสื้อผ้า ก่อนนั่งบนเตียงของเธอ ทำตัวราวเป็นเจ้าของห้อง

“ผมกลัวคุณไม่ยอมลงไป และผมอยากคุยเรื่องสำคัญกับคุณ”

เดวิดบอกเสียงนุ่ม มองสาวน้อยที่น่ารักแต่งตัวด้วยความรู้สึกอิ่มล้นในหัวใจ อย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน

“เรื่องที่จะจ้างหนูไปเป็นนางบำเรอของคุณน่ะเหรอคะ”

เด็กสาวสะบัดเสียงถามด้วยความอึดอัด ความกดดันจากภายในอัดแน่นขึ้นมาอีกครั้ง

“ทำไมตีค่าตัวเองอย่างนั้น ผมได้ยินว่าคุณเดือดร้อนเรื่องเงินเลยอยากช่วยเหลือ”

“โดยให้หนูเอาร่างกายเป็นสิ่งตอบแทน”

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ ไม่เสียหายอะไรไม่ใช่เหรอ ยังไงเราก็เคยมีอะไรกันมาก่อนแล้วนี่ ดีกว่าคุณไปมีอะไรกับผู้ชายอย่างไอ้คนที่มาส่งคุณ..”

แม้จะพุดดูดีในช่วงแรก แต่เดวิดก็ตีรวนในตอนท้ายอย่างอดใจไม่ได้ เมื่อ นึกถึงภาพบาดตาที่เขาเห็นพิมพิกาทำตัวสนิทสนมกับชายอื่นก่อนหน้านี้

“พอเลย คุณดูถูกหนูอีกแล้วนะ หนูไม่เคยมีอะไรกับพี่ธีและไม่คิดมีอะไรกับเขา พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ถ้าคุณยังคิดจะดูถูกหนูอีกก็กลับไปเลย เราไม่มีอะไรจะพูดกันแล้ว”

พิมพิการ้องห้ามตอบโต้เขาด้วยความไม่พอใจ นายฝรั่งงี่เง่า เข้ามาแสดงความหื่นกับเธอในบ้านทำให้เธอรู้สึกผิดที่ใจง่ายกับเขา แล้วยังทำปากเสียดูถูกเธออีก

“แล้วเงินนี่ล่ะเอามั้ย เงินสดๆห้าแสนผมจ่ายทันทีถ้าคุณไปกับผมตอนนี้”

เดวิดคลักเงินสดปึกหนึ่งออกมาจากเสื้อแจ็กเก็ต ยื่นให้เธอทันที เมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะไม่คุยด้วย

“เงิน?”

“ค่าจ้างคุณอยู่กับผม 3 วัน ก่อนผมกลับอังกฤษ งานง่ายๆให้ความสุขกับผมโดยไม่มีข้อผูกมัด”

“หนู..”

พิมพกาอึกอักพูดไม่ออกที่เห็นเงินก้อนโต แม้เธอไม่ใช่คนเห็นแก่ได้ แต่เมื่อคิดถึงชีวิตน้องที่กำลังความช่วยเหลือเด็กสาวจึงสับสนมากมายนัก

“ผมให้เวลาคุณตัดสินใจ 5 นาที ผมจะรออยู่ข้างล่าง ถ้าคุณตกลงเราจะได้เดินทางไปด้วยกันตอนนี้เลย ไม่ต้องเอาเสื้อผ้าไปหรอก เดี๋ยวผมจัดการให้”

เดวิดรวบรัด แต่ให้เวลาเธอตัดสินใจตามลำพัง เขาเดินออกจากห้องโดยที่วางเงินปึกนั้นไว้บนเตียงแล้วลงไปรอการตัดสินใจของสาวน้อยที่เขาติดใจในรสเสน่หาของเธออย่างมีความหวัง

 

เพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงหลังการตัดสินใจ ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วอย่างที่พิมพกาคาดไม่ถึง เดวิดพาเธอไปโอนเงินเข้าบัญชีที่ตู้เอทีเอ็มของธนาคาร ก่อนพามาที่รีสอร์ทของเจ๊ติ๋ม เพื่อเตรียมเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางตามสัญญาที่ตกลงกันไว้

“นายฝรั่งจะไปแต่เช้ามืดเลยหรือคะ”

เจ๊ติ๋มเอาใจใส่ลูกค้าคนสำคัญเป็นพิเศษ เธอดีใจที่พิมพกายอมรับข้อเสนอของนายฝรั่ง ทำให้เธอได้ผลประโยชน์จากงานครั้งนี้เต็มๆ ทั้งค่าอาหาร ค่าที่พัก ค่าใช้จ่ายต่างๆที่นายฝรั่งจ่าย โดยไม่สนใจราคาแพงเกินจริง

“ใช่ ผมอยากอยู่เงียบๆ โดยไม่มีใครรบกวน ทุกอย่างพร้อมใช่ไหม”

“พร้อมค่ะ อาหารการกินและของที่นายต้องการ จัดไว้ในบ้านพักครบแล้ว ช่วงนี้ปลายมรสุมแบบนี้ไม่มีนักท่องเที่ยว ติ๋มให้แม่บ้านกับคนงานกลับมาอยู่ที่รีสอร์ทหมด บ้านพักบนเกาะมีความเป็นส่วนตัวอย่างที่นายต้องการแล้วค่ะ”

“ขอบใจมาก นี่เป็นโบนัสพิเศษของคุณ” เดวิดยื่นเงินก้อนโตให้หลังจากได้คำตอบที่น่าพอใจ

“ขอบคุณค่ะนายฝรั่ง”สาวใหญ่รีบยื่นมือไปรับเงินปึกใหญ่ พร้อมโปรยยิ้มหน้าบาน ก่อนหันไปบอกเด็กสาวอดีตลูกจ้าง ที่ยืนอยู่ด้านหลังเดวิด โดยไม่มองหน้าเธอ “ดูแลนายฝรั่งดีๆนะหนูพิม ว่างๆ เจ๊จะแวะไปเยี่ยมน้องชายของหนูบ้าง”

คำพูดของเจ๊ติ๋มทำให้พิมพิการ้อนใจ เธอไม่เคยไว้ใจผู้หญิงคนนี้อีกเลยหลังจากถูกยัดเยียดให้ขายตัวในครั้งแรก

“ไม่ต้องหรอกค่ะ อย่าไปเลย หนูไม่อยากให้ยายรู้เรื่องนี้”

“เจ๊ไปเยี่ยมเฉยๆ ไม่ได้คิดเปิดเผยอะไรซะหน่อย แต่เอาเถอะ ถ้าหนูไม่สบายใจเจ๊ไม่ไปก็ได้ หนูจะได้ไม่ต้องกังวล”

เจ๊ติ๋มทำเสียงประนีประนอม ไม่ใส่ใจเรื่องยายของพิมพกานัก ตอนนี้สาวใหญ่อยากมีความสุขกับเงินก้อนตัวมากกว่า ไม่คิดว่าลาภลอยจะมาหาเธอง่ายกว่าที่คิด

“ไปกันเถอะหนูพิม”

เดวิดจูงมือเรียวของคนตัวเล็กไปที่เรือสปีดโบ๊ทที่ลูกน้องของเจ๊ติ๋มเตรียมไว้ให้ ท้องฟ้าค่อนข้างปลอดโปร่งการขับเรือไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเดวิด เขาเคยไปที่บ้านพักของเจ๊ติ๋มหลายครั้งจนคุ้นเคยดี

“ขอให้มีความสุขมากๆนะนายฝรั่ง หนูพิม”

สาวใหญ่ช่วยยกกระเป๋าเสื้อผ้าไปส่งที่เรือ หวังว่าเด็กสาวจะบริการจนลูกค้าคนสำคัญเกิดความประทับใจ กลับมาใช้บริการอีกเมื่อมาเยือนเมืองไทยคราวหน้า

คราวหน้าจะเป็นท่าอะไรนะ..ลุ้นกันล่ะสิ…อิอิ ไรท์เตอร์ตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ 38 ตอนเป็นมงคลชีวิต (หรือเปล่า) 38 ท่าไปแล้ว ไหนๆ ก็เป็นคนชอบหาข้อมูลจนเคยตัว แต่ละท่าแต่ละตอน อาจมีความแตกต่างกันที่สถานที่ หรือท่าทาง แล้วแต่โอกาสอันเหมาะสม ซึ่งท่าทางที่ในเลิฟซีนบางส่วน ไรท์เตอร์นำมาจาก ภาพกามสูตร ของฝรั่ง อินเดีย จีน โดยจะพยายามเลือกท่าที่สวยงาม และไม่พิสดารเกินไป ไม่รู้ว่าจะเป็นประโยชน์กับใครหรือเปล่า แต่ไรท์เตอร์เริ่มรู้สึกภูมิใจ กับการทำงานแบบมีสาระแม้แต่เรื่องเซ็กส์….หุหุ